5 Kasım 2010 Cuma

"ama olsun" dedi

zaten çok zor doğmuştu.. doğabilmek için bu kadar çok çaba gösterdiğine göre dünya güzel bi yer olmalıydı diye düşündü.. her şeyin, herkesin çok çok iyi olduğuna inandı; bazı şeyler gözüne gözüne girmesine rağmen bu inancını hiç kaybetmedi.. kimseye “hayır” demedi, diyemedi belki de kayıplarının büyük bi kısmına bu özelliği neden oldu.. “ama olsun” dedi..

çok güldüğü zamanlar da oldu, oturup hüngür hüngür ağladığı da.. komiklikler, şakalar yapılırken, arkadaşlarıyla geçirdiği zamanlarda, en yakınlarının yanında olduğu zamanlarda çok mutluydu; bazen de bazı olayların, hayatından kayıp giden insanların verdiği üzüntüyle kendi kabuğuna çekiliyordu.. sevgililerini de kaybettiği oldu, canından çok sevdiği insanın zamansız bi şekilde bu dünyadan gittiği de.. sevinçten havalara uçtu bazen, bazen de içinde yaşadığı mutluluğu dışarıya hissettiremedi.. bazen gereksiz yere kırdı insanları, bazen hak etmediği davranışlarla cezalandırıldığı da.. “ama olsun” dedi..

bazı insanların sadece kendisi için yaşadığını gördü, azınlıkta kalan bir kısım insan ise başkaları için kendi hayatını yaşamıyodu.. kimisi sadece parayı, pulu düşünürdü; kimisi için bi hiçti bunlar.. kimisi elde etmek istediklerine kavuşabilmek için insanlığından ödün verirdi, kimisi için önemli olan karakterdi.. yalanı hiç sevmedi ama yalancılarla da yaşamak zorunda kaldı.. yüzüne karşı nefes almak için bile ara verilmeden yalanlar söylendi.. inanmış gibi gözüktü, içinden güldü.. “ama olsun” dedi..

seni seviyorum lafını duyduğu günün ertesinde terk edilmeyi de gördü.. sevmeye çalışıp, bu işlerin zorla olmayacağını da.. gördüğü sevginin karşılığını veremediğini düşündüğü zamanlar da oldu, verdiği sevginin karşılığını alamadığı da.. “ama olsun” dedi..

zaman geçti, geçiyordu, geçecekti.. büyüdükçe daha rahat görmeye başladı bazı şeyleri.. “yaşla beraber tecrübe de artmıştır” diye düşünürdü.. ama bi gün gördü ki daha yolun başında bile diildi.. “ama olsun” dedi.. durdu, düşündü.. önemli olanın hayatın ne demek olduğunu hatırlatanlar olduğunun farkına vardı.. kaybetmekten korktuklarının hala yanında olduklarını gördü.. gülümsedi.. bi iki yaş da aktı arkasından.. “ama olsun” dedi..

tüm bunlar hayali bi kişi için yazılmıştı.. “ama olsun” dedi..

biterken redd’den tamam böyle kalsın çalıyodu..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder