Mesajı yazıyorum ve gönder tuşuna basıyorum. İletim raporu gelinceye kadar ne yazdığımı unuttuğum için gönderilenlere girip okuyorum gönderdiğim mesajı. “:p” diye bitirilmiş mesaj. “Yirmi dört yaşındasın, :p ne!” diyorum kendi kendime.
:p, dil çıkarma gibi bir şey oluyor sanırım. İnsanlar saçma sapan espriler yaptığında ya da herhangi bir şeyi ima ettiğinde :p ifadesini kullanarak olaya şirinlik katma çabası içersine girebiliyorlar. Ben de sürekli olarak bu ifadeyi kullandığımı mesajı gönderdikten sonra bir de Facebook’ta yaptığım yorumlara bakınca fark ettim. (İşte böyle boş bir hayatım var; mesaj gönderiyorum, Facebook’tan çıkmıyorum, süper komik espriler bulup tweet atmak istiyorum ama beceremiyorum) Aslında insan gibi düşününce yirmi dört yaşındaki bir insanın mütemadiyen şirinlik yapmaya çalışması çok da onaylanacak bir durum değil. “Off çok salakça bir espri yaptım, bari cümlenin sonuna :p koyayım da ‘aslında mükemmel espriler yapan, herkesi gülmekten kırıp geçiren bir bireyim, bu lafıma bakma yani, bu nedir ki amaaaan’ gibi bir imaj oluşturayım” düşüncesinin bir eseri olabilir :p kullanmak. İhtimal dahilinde konuşuyorum bunları çünkü kullandığım yetmiş beş ifadenin yetmiş üç tanesi :p. Bilinçsiz bir tüketiciyim yani; neyi, hangi amaçla yaptığımın farkına varamayabiliyorum.
Bir de kullanılan kısaltmalar var bu konuşmalarda. Önceleri bu kısaltmaların anlamlarını çözebilmek için ciddi ciddi kafa patlattığım oluyordu. Bu kadar çok düşünmenin fitilini de lisede, hazırlıktayken bir arkadaşımdan gelen mesajın “kib bye” diye bitmesi ateşlemiştir. “Olum bye tamam da kib ne lan?” diye çok uzun süre düşünmüş; çıkar bir yol bulamayınca, bu kısaltmanın ne demek olduğunu bilmediğim için kendimde herhangi bir eksiklik görmemiş ve hem suçlu hem güçlü moduna geçerek arkadaşımın telefonun tuşlarına basıp mantıklı kelimeler oluşturmayı bilmediği ve o an, canı hangi tuşa basmak istiyorsa onlara basarak ona buna mesaj gönderdiği iddiasında bulunmuştum. Bu kadar iddialı bir yaklaşımın “Kendine iyi bak” diye üç kelimeyle çürütülmesini de asla kabullenemedim.
Tabii bunun üzerinden yıllar geçti ve gördüğüm her kısaltmayı anında süper bir şekilde açmaya başladım. Öyle ki, artık arkadaşlarımın gönderdiği kısaltmalarla yetinmiyor, kendi kendime kısaltmalar uyduruyor, sonra bunları anlamlı bir hale getirmeye çalışıyordum. Ama en son, içinde ğ olan bir kısaltma uydurup, ğ ile başlayan bir kelime olmadığını fark edince bu işe artık biraz ara vermem gerektiğine karar verdim. (Boş insan olmak kolay değil, belli şeylerle uğraşman, bazı kararlar alman gerekiyor)
Off aklıma ne geldi! Bazı insanlar, aynı harfle başlayan bir sürü kelime olmasını fırsat bilerek, kısaltma üzerinden felaket iğrençlikler yapabiliyorlar. Yanımda oturan bir arkadaşıma sevgilisinden gelen mesaj bu konuda çok güzel bir örnek olabilir: SÇS:) Simidi çok seviyorum he, seni diil :)))))) Benim için ayrılma sebebi olur bu mesaj. (“Niye? Simidi senden daha çok sevdiği için mi ayrılırsın? ehehehe” denilerek sürdürebilir bu iğrençlik ama böyle şeyler yapmamalıyız tabii ki)
Bir de “aeo” diye bir şeyle karşılaşmış ve karşımdakinin ciddi ciddi bana kötü bir şey söylediğini düşünmüş ve kendimce laflar hazırlamıştım ona cevap olarak. Meğer “Allah’a emanet ol” demekmiş o. İnsanlarımız ilginç, evet.
Bunları yazdıktan sonra mesajıma cevap geldi. Bir anlık gaza gelme sonucunda cevap olarak “sçs öpt kib aeo byeeess :p” yazıp göndermeyi düşünmedim değil. “İnsan ol, yaşına uygun davran” dedim kendi kendime sonra…
:p, dil çıkarma gibi bir şey oluyor sanırım. İnsanlar saçma sapan espriler yaptığında ya da herhangi bir şeyi ima ettiğinde :p ifadesini kullanarak olaya şirinlik katma çabası içersine girebiliyorlar. Ben de sürekli olarak bu ifadeyi kullandığımı mesajı gönderdikten sonra bir de Facebook’ta yaptığım yorumlara bakınca fark ettim. (İşte böyle boş bir hayatım var; mesaj gönderiyorum, Facebook’tan çıkmıyorum, süper komik espriler bulup tweet atmak istiyorum ama beceremiyorum) Aslında insan gibi düşününce yirmi dört yaşındaki bir insanın mütemadiyen şirinlik yapmaya çalışması çok da onaylanacak bir durum değil. “Off çok salakça bir espri yaptım, bari cümlenin sonuna :p koyayım da ‘aslında mükemmel espriler yapan, herkesi gülmekten kırıp geçiren bir bireyim, bu lafıma bakma yani, bu nedir ki amaaaan’ gibi bir imaj oluşturayım” düşüncesinin bir eseri olabilir :p kullanmak. İhtimal dahilinde konuşuyorum bunları çünkü kullandığım yetmiş beş ifadenin yetmiş üç tanesi :p. Bilinçsiz bir tüketiciyim yani; neyi, hangi amaçla yaptığımın farkına varamayabiliyorum.
Bir de kullanılan kısaltmalar var bu konuşmalarda. Önceleri bu kısaltmaların anlamlarını çözebilmek için ciddi ciddi kafa patlattığım oluyordu. Bu kadar çok düşünmenin fitilini de lisede, hazırlıktayken bir arkadaşımdan gelen mesajın “kib bye” diye bitmesi ateşlemiştir. “Olum bye tamam da kib ne lan?” diye çok uzun süre düşünmüş; çıkar bir yol bulamayınca, bu kısaltmanın ne demek olduğunu bilmediğim için kendimde herhangi bir eksiklik görmemiş ve hem suçlu hem güçlü moduna geçerek arkadaşımın telefonun tuşlarına basıp mantıklı kelimeler oluşturmayı bilmediği ve o an, canı hangi tuşa basmak istiyorsa onlara basarak ona buna mesaj gönderdiği iddiasında bulunmuştum. Bu kadar iddialı bir yaklaşımın “Kendine iyi bak” diye üç kelimeyle çürütülmesini de asla kabullenemedim.
Tabii bunun üzerinden yıllar geçti ve gördüğüm her kısaltmayı anında süper bir şekilde açmaya başladım. Öyle ki, artık arkadaşlarımın gönderdiği kısaltmalarla yetinmiyor, kendi kendime kısaltmalar uyduruyor, sonra bunları anlamlı bir hale getirmeye çalışıyordum. Ama en son, içinde ğ olan bir kısaltma uydurup, ğ ile başlayan bir kelime olmadığını fark edince bu işe artık biraz ara vermem gerektiğine karar verdim. (Boş insan olmak kolay değil, belli şeylerle uğraşman, bazı kararlar alman gerekiyor)
Off aklıma ne geldi! Bazı insanlar, aynı harfle başlayan bir sürü kelime olmasını fırsat bilerek, kısaltma üzerinden felaket iğrençlikler yapabiliyorlar. Yanımda oturan bir arkadaşıma sevgilisinden gelen mesaj bu konuda çok güzel bir örnek olabilir: SÇS:) Simidi çok seviyorum he, seni diil :)))))) Benim için ayrılma sebebi olur bu mesaj. (“Niye? Simidi senden daha çok sevdiği için mi ayrılırsın? ehehehe” denilerek sürdürebilir bu iğrençlik ama böyle şeyler yapmamalıyız tabii ki)
Bir de “aeo” diye bir şeyle karşılaşmış ve karşımdakinin ciddi ciddi bana kötü bir şey söylediğini düşünmüş ve kendimce laflar hazırlamıştım ona cevap olarak. Meğer “Allah’a emanet ol” demekmiş o. İnsanlarımız ilginç, evet.
Bunları yazdıktan sonra mesajıma cevap geldi. Bir anlık gaza gelme sonucunda cevap olarak “sçs öpt kib aeo byeeess :p” yazıp göndermeyi düşünmedim değil. “İnsan ol, yaşına uygun davran” dedim kendi kendime sonra…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder